کودک 3 ساله ی شما
کودکان پیش دبستانی اغلب احساسات پیچیده ای را در بازی خود با حیوانات، عروسک ها، بلوک ها، اتومبیل ها و یا بازی های دیگر تدبیر می کنند.به عنوان مثال، پس از اینکه کودک شما با دکترش ملاقات می کند، ممکن است همه ی خرس های اسباب بازی خود را برای تزریق آمپول به صف بکشد.اگر او در دنیای واقعی و یا یک فیلم شاهد تصادف اتومبیل باشد، ممکن است بارها و بارها کامیون های اسباب بازی خود را به هم بزند.
این ممکن است اضطراب آور باشد، اما آن را فوراً قطع نکنید. فرزند شما تجربیات تازه را از طریق بازی کردن که راه بسیار امنی است ، بدست می آورد.ممکن است به او کمک کند تا بر ترس غلبه کند و احساس کند که خودش کنترل سناریو را بر عهده دارد.
شاید شما بخواهید که در بازی که متوجه شدید فرزندتان بارها و بارها آن را بازی می کند شرکت کنید. در مورد اینکه کودکتان برای ادامه ی بازی اش فکر کند، نظر بدهید. به عنوان نمونه بگوئید: (خدای من، چقدر به خرس هایت آمپول زدی! آیا آن ها مریض هستند؟ آیا فکر می کنی خرس هایت ناراحت هستند یا خوشحال؟)
اگر متوجه شدید که فرزند شما بازی جز بازی های جنایی و خشن بازی نمی کند، به آنچه که در برنامه های تلویزیونی، تبلت و یا بازی های رایانه ای می بیند دقت کنید. و یا اینکه ببینید در زندگی واقعی آیا او در معرض خشونت قرار گرفته است؟ در این سن، اخبار شبانه، کارتون ها یا فیلم ها می تواند بر روی کودک اثرات بدی را بگذارد.
دریابید چگونه می توانید بعد از ظهر ها با یک حیله فرزند خود را بخوابانید. یک سرنخ درست این است که فرزند شما به طور مداوم سر زنده به نظر برسد و درزمان معمول،به خواب برود. چرت کوچک می تواند راه حل خوبی برای جلوگیری از پیر شدن باشد، به فرزندتان بگویید که او مجبور نیست بخوابد، اما او برای مدتی باید بر روی تخت خود با یک کتاب یا اسباب بازی، آرام لم بدهد. این می تواند هم برای شما یک زمان استراحت باشد و هم فرزندتان دوباره انرژی بگیرد. اگراو در این زمان به خواب رفت، بعد از نیم ساعت و یا یک ساعت او را بیدار کنید. ممکن است او بیشتر به خواب نیاز داشته باشد اما نگذارید بیشتر از دو ساعت بخوابد.