من نمی خواهم برای همه والدین صحبت کنم، اما می دانم که من با شیوه ها و تمایلات تربیت فرزند در ایالات متحده کاملاً در آمیخته ام. مادرانی که مشغله ی کاری و فکری زیادی دارند و با سرعت هلیکوپتر کار می کنند، مادرانی که به تخت خواب فرزند خود می روند و او را در آنجا می خوابانند، محل تولد فرزند، نفرت داشتن از دستورات غذا دادن به فرزند، به اشتراک گذاشتن دوران پس از زایمان در صفحات اجتماعی، سرو کردن غذاهای ارگانیک به کودک،و... من همیشه در مورد هر آنچه را که والدین برای فرزند خود انجام می دهند فکر می کنم.
به تازگی شیوه های بین المللی تربیت فرزند مورد بررسی قرار گرفته است، و من به عنوان یکی از تشکیل دهندگان این دیدگاه، موشکافانه از روش های آرمانی تربیت فرزند دیگر فرهنگ ها که بسیار روشنفکرانه نیز است، بررسی کرده ام. والدین می توانند از چگونه سرسختانه کار کردن دیگرهمتایان بین المللی خود، یاد بگیرند. برای دانستن چگونگی تربیت فرزند از فرانسه تا کنیا، پیشنهاد می شود این مقاله را بخوانید.
ظاهراً والدین فرانسوی با زبان کودکانه با بچه هایشان صحبت نمی کنند.در عوض، همانطور که با یک بزرگسال صحبت می کنند با فرزند خود صحبت می کنند تا تلاش کنند کودکانشان مهارت های اولیه ی صحبت کردن را گسترش دهند. اوه، آیا این بد است که اعتراف کنم من مثل یک بچه صحبت می کنم؟ کودکانه حرف زدن به من اجازه ی بیشتر احمقانه بودن و بیشتر دوست داشتن عزیزانم را می دهد.
هزینه های پرستار کودک در آرژانتین کم است، در حالی که به نظر می رسد والدینشان بیشتر از ما آمریکائی ها شوخ طبع هستند. آن ها به کودکان خود اجازه می دهند تا هر زمان که خودشان بیدارند فرزندانشان هم بیدار باشند، تا چگونه اجتماعی شدن را یاد بگیرند.(فشاری بر فرزندشان برای زود یا به موقع خوابیدن نمی آورند .) هووم...با وجود اینکه من دوران بزرگسالی را دوست دارم، اما این روش مورد علاقه ی من برای تربیت فرزند نیست. به همین دلیل کودکان من خیلی زود به خواب می روند.! معذرت می خواهم، والدین آرژانتینی.
بچه های پولینزی همیشه از دیگر خواهر برادر خود الگو می گیرند، حتی هنگامی که به سن جوانی می رسند. در اینجا امیدوار هستم که بچه های من هم تا چند ماه دیگر که فرزند چهارممان به دنیا می آید همین کار را انجام دهند.
والدین ژاپنی یک تخت خواب مشترک با فرزند خود دارند. در واقع، قرار دادن یک کودک در اتاقی دیگر در ژاپن معمولی نیست. آیا با فرزند خوابیدن برای مدت زمان طولانی چیزی است که می توانید از پس انجام آن برآئید؟
والدین دانمارکی، مانند کسانی که در اسکاندیناوی هستند، بچه های خود را در بیرون از خانه، مانند کافه ها یا رستوران ها در کالسکه خود، حتی در سرما، می خوابانند. اعتقاد آن ها بر این است که هوای تازه برای رشد کودکان مناسب است.
والدین در کنیا کودکان را تشویق می کنند که متکی بر توجهات بیش از حد مادری نباشند. در واقع، به این معنی است که وقتی یک کودک گریه می کند، مادرش ارتباط (ارتباط مستقیم چشمی) مستقیم با او برقرار نخواهد کرد، زیرا اعتقاد دارند این حرکت بر روی رفتار کودک تاثیر می گذارد.
والدین گواتمالا با بچه های خود به سونا می روند؛ به اعتقاد آن ها حمام بخار به صورت خانوادگی نه تنها لذت بخش است بلکه باعث تمیزی بدن و روح با هم می شود. که این یک راه بسیار سرگرم کننده و آرامش بخش برای روزهای شنبه (تعطیل) است.
والدین کره ای روند بسیار روشن و درخشانی را در پیش گرفته اند، به عنوان نمونه: یک نمونه غذا برای بزرگسال و کودک سرو می کنند. آه که چقدر آرزو می کنم فرزندان من نیز همان غذایی را که برای بزرگتر ها تهیه می کنم بخورند. به این دلیل که هرگز مجبور نباشم مرتب ناگت مرغ برای فرزندانم در مایکرویو بپزم، این اتفاق حالا حالاها نمی افتد.
والدین آلمانی به کودکان خود اجازه می دهند که در طبیعت کثیف بشوند و زمین بخورند. این مسئله به نظر می رسد برای مادرانی که حساسیت بسیار شدیدی برای ضد عفونی کردن و تمیز بودن دست فرزندان خود دارند خوب باشد.
ترجمه شده توسط کودک دانا