نمی توانم جلوی نگرانی هایم را بگیرم: بسیاری از کودکان، به طرز مبهمی در مورد مدرسه نگرانند. کلاً، نمی توانند به راحتی بخوابند و یا بدون هیچ دلیلی اشک می ریزند. وقتی که این اتفاق می افتد، او را تشویق کنید که به شما بگوید در مورد چه چیزی نگران است؟ پس والدین گرامی مراقب باشید با پرسیدن سئوالاتی مانند: ( از چه چیزی می ترسی؟ ) او را در موقعیت اضطراب قرار ندهید. او نمی داند، پس نمی تواند به شما بگوید، و چنین سؤالی تنها باعث می شود که او احساس کند شما فکر می کنید او به اندازه کافی شجاع نیست. در عوض، به صورت موقتی ذهن او را به موضوع دیگری منحرف کنید تا بتواند با اضطرابش مقابله کند. گوش کردن به موسیقی در هنگام به خواب رفتن می تواند کمک کننده باشد یا قبل از اینکه لباس خوابش را بپوشد، وقایع روزانه اش را به همراه او بنویسید. دایسی روانشناس کودکان می گوید: اولین قدم این است که به فرزندتان اجازه بدهید بداند که اشکالی ندارد او مضطرب باشد، و نیازی به این ندارد که این مسئله را پنهان کند و یا اینکه با ترسش مبارزه کند. سپس بگذارید او برای چند دقیقه نفس عمیق بکشد تا آرامشش را بدست بیاورد. تمرینات آرامش بخش مانند مدیتیشن مقدماتی و یا ماساژ ملایم نیز می توانند کمک کنند.
مادر سن فرانسیسکویی (راشل گروسمن) لیستی از انواع استراتژی ها را برای کمک به فرزندش تهیه کرده است. هنگامی که دخترش (گما) در مورد مدرسه اضطراب دارد یا می ترسد، می خوابد. سپس لیست را به دیوار کنار تخت گما ( دختر راشل) نصب کرد. هر شب گما می تواند چیزی را در لیست انتخاب کند، که شامل خواندن، گوش دادن به موسیقی، صحبت کردن در مورد خاطرات شاد و اجازه دادن خوابیدن با گربه هایش. بعضی شب ها، وقتی که حال او کاملاً پایدار است، گما از مادرش می خواهد که کمرش را تا زمانی که او به خواب می رود ناز کند و برای فردا در مدرسه آماده باشد.
چه طور به مدرسه بروم؟ اگر شما توانایی این را ندارید که هر روز فرزندتان را پیاده و یا با هر وسیله ی نقلیه ی دیگری به مدرسه ببرید و بیاورید، احتمالاً برای رفتن به مدرسه باید سوار اتوبوس مدرسه و یا ماشین یکی از همسایگان بشود. برای بعضی از بچه ها، این مدل رفت و آمد ها فقط به این دلیل که برایشان جدید است، ترسناک به نظر می آید. برای دیگران، به ویژه بچه های خجالتی، این مدل ارتباطات برایشان مسئله ی بزرگی است و باعث دلهره ی آن ها می شود. به عنوان نمونه با خود می گویند: ( اگر مادر جوزی از من سئوال بپرسد، چی؟) اولین قدم برای کمک به فرزندتان در برابر این قبیل ترس ها این است که خودتان را به جایش بگذارید. اگر شما مجبور بودید هر روز با یک غریبه صحبت کنید، چه احساسی داشتید؟ با اطمینان حاصل کردن از اینکه فرزندتان بداند که دیگر بچه هایی که با او سوار ماشین دیگر همسایگان می شوند ،دیگر والدینی را که رانندگی می کنند، ملاقات خواهند کرد، به او کمک کنید. اگربا بعضی از این خانواده ها به تازگی آشنا شده اید، قبل از اینکه مدارس باز شوند آن ها به منزلتان دعوت کنید و یا برنامه ریزی کنید که با هم بیرون بروید. دیدن مادر یا پدر (غریبه) در یک محیط آشنا کمک می کند که یخ فرزندتان شکسته شود.
این مقاله ادامه دارد...
ترجمه شده توسط کودک دانا