اگر فرزند شما برای اولین بار سوار اتوبوس می شود، ببینید آیا می توانید از محیط اتوبوس بازدید کنید و یا یک زیرچشمی به درون یکی از اتوبوس ها بیاندازید- چه کسی می داند ممکن است شما یک یا دو راننده با رفتار نامناسب را ببینید. و اگر برنامه ی روزانه اتان به شما اجازه داد، ببینید می توانید در یکی دو روز اول مدرسه به همراه فرزندتان با اتوبوس مدرسه به مدرسه بروید. ( اگر یک فرزند دانش آموز بزرگتری دارید، اگر از نظر او مشکلی ندارد، در سرویس مدسه فرزندتان را به او بسپارید.) ممکن است فرزندتان به دلیل بزرگ بودن سن و قد و هیکل شما در کنار خودش در سرویس خجالت بکشد. اگر شما خودتان نمی توانید به همراهش بروید، سعی کنید بفهمید کدامیک از دوستانش دقیقاً با سرویس فرزند شما به مدرسه می رود، و فرزندتان را به او بسپارید و یا یک هم سرویسی خوب که از فرزند شما بزرگتر است برایش پیدا کنید. دانستن اینکه او کسی را دارد که کنار او در سرویس بنشیند می تواند خیلی تفاوت داشته باشد.
اگر تکالیف خانه سخت بود چی کار کنم؟ افزایش رو به رشد حجم تکالیف خانه، باعث عصبانیت زیاد دانش آموزان می شود. بعد از همه ی این ها، آن ها به دلیل تحت فشار بودن این حجم از تکالیف خانه با دیگر خواهر و برادرها و یا دوستان قدیمی اشان مشاجره و دعوا می کنند. یکی از والدینی که فرزندش به تازگی وارد کلاس سوم شده بود گفت: ( در تمام طول تابستان، دخترم سارا از من راجع به حجم تکالیف خانه اش می پرسید.) ( او سپس پرسید اگر نتواند در زمان خواسته شده تکالیفش را انجام دهد چه اتفاقی می افتد؟) مقابله و برخورد مناسب کردن با این موضوع احتیاج به کمی خلاقیت دارد، با توجه به این که تکالیف یک چالش بسیار واقعی است، شما نمیتوانید برای به حداقل رساندن آن کار کنید. از گفتن جملات وسوسه انگیز ( توباهوشی، تو هیچ مشکلی نداری که نتوانی انجام تکالیف را ادامه دهی) خودداری کنید. او ممکن است از صحبت شما فشار برای موفقیت را برداشت کند. در عوض، تکالیف مدرسه را با هم انجام دهید تا به صورت یک چالش هیجان انگیز به نظر برسد. هیجان را با رفتن برای خرید یک کوله پشتی جدید، نوشت افزار و دیگر کالاهای مدرسه ایجاد کنید. در خانه اتان مکانی را برای انجام تکالیف مدرسه در نظر بگیرید و آنجا را با همه چیزهایی که فرزند شما ممکن است برای پروژه های مدرسه نیاز داشته باشد، تجهیز کنید. این می تواند یک میز در اتاق او باشد، اما این اجبار نیست، بعضی از بچه ها ترجیح می دهند در یک محل مرکزی مانند میز ناهار خوری تکالیفشان را انجام دهند. در این مورد، یک جعبه یا کیف پلاستیکی قابل حمل که او بتواند وسایلش را به راحتی از محلی به محل دیگر در خانه جا به جا کند برایش تهیه کنید.
همچنین کمک می کند تا این همکاری با شما تصاویز مثبتی در ذهن فرزندتان ثبت شود. به عنوان مثال، اگر او کتاب های کوچک دوست دارد، ممکن است بگویید، ( من کتاب هایی را که در قفسه ی معلمتان را دوست داری دیده ام. من شرط می بندم که امسال آن کتاب ها در کلاس شما خوانده می شوند.) در نهایت، برنامه ی درسی که به فرزندتان برای شروع حتی به اندازه ی یک قدم کوچک در انجام تکالیف کمک می کند را مشخص کنید. (شما می توانید کتاب های مخصوص کلاس و سایر وسایل لازم را در یک فروشگاه اسباب بازی آموزشی انتخاب کنید.) تا زمانی که او با روش سرگرم کننده و بدون فشار درس یاد بگیرد، دانستن چگونگی نوشتن الفبا و یا ضرب کردن اعداد دو رقم در دو رقم، روش بسیار خوبی برای افزایش اعتماد به نفس فرزند شما خواهد بود. و البته، به او یادآوری کنید که شما او را در انجام تکالیف سختش همراهی می کنید.
ترجمه شده توسط کودک دانا